Van dialoog naar geweld: wanneer woorden met kogels worden beantwoord!

De prominente conservatieve activist Charlie Kirk is dinsdagavond 10 september doodgeschoten op de schoolcampus van Utah Valley University. Hij werd vermoord toen hij, zoals hij al jaren deed, een open debat voerde met studenten.
Wat je ook van de man en zijn standpunten vond, dit is triest nieuws. Althans, dat zou je denken. Toch is het voor sommigen helaas niet zo'n triest nieuws. Charlie had conservatieve standpunten over bijvoorbeeld gender, misdaadcijfers onder zwarte Amerikanen en de onverenigbaarheid van de islam met de westerse samenleving.
Dit heeft ervoor gezorgd dat zijn dood door sommigen in Amerika zelfs gevierd wordt. Op sociale media zie je veel berichten van steun aan de familie en veroordelingen van deze laffe daad, maar als je goed kijkt, zie je ook berichten zoals “Rest in Piss’’ en filmpjes van mensen die aan het dansen zijn – zij vieren letterlijk zijn tragische dood. Zelfs in Nederland klinken geluiden dat Charlie zijn vroegtijdige dood heeft "verdiend". Er is zelfs een schoolleraar die dit een “Happy Charlie Kirk Day” noemt en hem vergelijkt met de nazi’s.
Wat ik echt bijzonder vind, is dat velen (in mijn observatie vooral aan de linkse kant van het politieke spectrum) Charlie Kirk een nazi noemen, terwijl ze tegelijkertijd de dood van een politiek tegenstander vieren en ook nog eens toejuichen dat de vrijheid van meningsuiting wordt onderdrukt, omdat hij volgens hen een gevaarlijke mening zou hebben. Het lijkt erop dat deze mensen hun geschiedenislessen volledig vergeten zijn.
Maar dit terzijde, deze mensen vinden het goed dat Charlie voor zijn standpunten met zijn leven moest betalen. Ze vieren dat een vrouw zonder man verder moet, dat twee kinderen geen vader meer hebben. Ik durf te zeggen (veilig achter mijn computerscherm als toetsenbordridder) dat Charlie’s woorden en zijn roeping voor open debat – dat open debat dat het fundament vormt van elke functionerende democratie – zijn beantwoord met kogels.
Zijn oproep tot dialoog werd beantwoord met geweld, en sommigen vinden dit nog positief ook. Dat vind ik extreem kwalijk. Waar is de vrijheid van meningsuiting die mensen zo belangrijk vinden? Of geldt dat alleen als je ‘goede meningen' hebt?
Vrijheid van debat onder druk in Nederland
Wat Charlie in Amerika deed, zou in Nederland tegenwoordig al niet meer kunnen. Hij bezocht campussen en ging in debat met ideologische tegenstanders. In Nederland zien we dat nauwelijks meer. Er is hier helaas een stuk minder openheid en vrijheid in dat opzicht.
Stel je voor dat er een Nederlandse Charlie Kirk zou zijn. Radicaal-links zou zijn standpunten waarschijnlijk meteen als te extreem bestempelen, waardoor felle protesten losbarsten en bestuurders zich genoodzaakt voelen de bijeenkomst om veiligheidsredenen af te gelasten.
Thierry Baudet van de FVD spreekt al tijden niet meer op universiteiten. De laatste keer, op de universiteit van Gent, werd hij met een paraplu hard op het hoofd geslagen. De dader kwam de volgende dag alweer vrij en ontliep vervolging.
Zelfs gematigde sprekers zijn vaak niet welkom op Nederlandse universiteiten. Zo weigerden de universitaire ziekenhuizen van Amsterdam, Leiden en Nijmegen onlangs Amit Frenkel uit te nodigen. Hij is een trauma-arts die op 7 oktober 2023 in Israël tientallen gewonden (inclusief terroristen) behandelde. De reden voor de weigering was dat de ziekenhuizen de veiligheid van de spreker niet konden garanderen.
Ook minister van Defensie Ruben Brekelmans (VVD) werd uitgenodigd door studenten voor het interview platform Room for Discussion. Na zijn aankomst duurde het slechts 15 minuten voordat hij om veiligheidsredenen vroegtijdig moest vertrekken door de aanhoudende druk van anti-Israël-activisten. In die korte tijd was er al geen normaal interview mogelijk doordat activisten op de ramen en deuren bonsden en leuzen riepen.
De waarde van dialoog en vrijheid van meningsuiting
In Nederland worden we zogenaamd beschermd tegen ideologische verschillen. Ik vind dat dit juist bijdraagt aan de polarisatie in ons kleine, dichtbevolkte land. Charlie zei heel mooi: "Wanneer dialoog stopt, begint geweld". Dit moeten wij ons ter harte nemen. En wat wij ons ook goed moeten herinneren, is:
"Wanneer je de tong van een man eruit rukt, bewijs je niet dat hij een leugenaar is; je laat de wereld alleen maar weten dat je bang bent voor wat hij zou kunnen zeggen".
En mensen met een zwak argument en veel ongegronde emoties zijn altijd bang.
Praatmee