De formatie is bijzaak: het nieuwe kabinet buigt toch wel voor Brussel
Al anderhalve maand richten de media alle aandacht op de formatie. Talkshows staan vol met duiders, de politieke journalistiek schrijft alsof de toekomst van het land aan een tafel in Nieuwspoort wordt beslist. Minderheidskabinetten, tussenstappen, creatieve varianten. Maar wie uitzoomt, ziet de werkelijkheid: het spektakel is groot, de invloed klein. Want wie er ook aanschuift en welk kabinet er ook wordt gevormd, de uitkomst ligt vast. Nederland krijgt opnieuw een bestuur dat zich schikt naar Brussel en uitvoert wat daar al is besloten.
Neem de huidige formatiepartijen. D66, VVD en CDA praten de komende weken verder over hun plannen voor Nederland. Het klinkt allemaal gewichtig, maar het verhult de kern. Deze drie partijen verschillen op details, niet op macht. D66 is openlijk pro-EU, het CDA heeft zijn christendemocratische wortels ingeruild voor Brusselse betrouwbaarheid, en de VVD mag zich dan ooit eurokritisch hebben genoemd, maar zit al jaren gebroederlijk in dezelfde Europese fractie als D66: Renew Europe. Wie denkt dat de VVD bij een botsing met Brussel opeens haar tanden laat zien, is wel heel goedgelovig.
