"Het is ongehoord wat de staatssecretaris doet. Zij deed een verzoek aan het commissariaat om vaart te maken met een procedure. Het is de bekende D66-intolerantie die hier aan het werk is: een bewindspersoon die zich niet alleen uitlaat over individuele programma's, maar ook over een totale omroep. Het is een bananenrepubliek waar we in terecht zijn gekomen. Het is nog veel erger, want een minister gaat ook nog eens even zeggen, "als privépersoon" voegde hij eraan toe, dat de inhoud van een televisieprogramma "problematisch" is. Het is allemaal D66-inteelt. De minister is van D66. De staatssecretaris is van D66. De hoogste ambtenaar Media op het ministerie is van D66. Samen controleren ze de NPO, tot voor kort geleid door iemand die nu wethouder is voor D66. We wachten nog op het rapport van de ADR dat valt onder het ministerie van Financiën, waar mevrouw Kaag de minister is, van D66."
Volgens Bosma is het overduidelijk dat Nederland een staatsomroep kent. Een staatsomroep die gevormd wordt door een D66-kliek.
"Durf maar eens te zeggen dat het géén staatsomroep is. We vergaderen nu gewoon over de inhoud van televisieprogramma's. Deze hele D66-kliek heeft allemaal hetzelfde belang. Een. Verdoezelen dat de Mediawet een dode letter is en totaal niet wordt nageleefd. We gaan praten over omroepverenigingen. De praktijk is dat er één iemand is, Frans Klein, de directeur Video, die gewoon uitmaakt wat de inhoud is van televisieprogramma's en dat indeelt. Dan wordt er een penvoerder bij gezocht. Die wordt erbij geplakt. Dat is dan een omroep. Dat zijn de omroepverenigingen waar wij zo'n grote mond over hebben en die centraal staan in de Mediawet. De Mediawet wordt niet nageleefd. We zien dat ook op andere vlakken, bij artikel 2.1.2 van de Mediawet. Dat gaat over evenwichtigheid, pluriformiteit, gevarieerdheid en grote verscheidenheid. Die verscheidenheid is er niet. Het is één grote links-liberale eenheidsstreep. Het is één groot D66-geluid wat je daar hoort."