Laat ik vooropstellen dat ik nogal agnostisch in beide debatten sta: drag en zwarte piet; geen idee wat ik er nu eigenlijk zelf van moet vinden. Wel zie ik dat in beide debatten twee kanten zijn en dat de kant die vindt dat zwarte piet verwijderd moet worden uit de samenleving omdat dat blackfacing is – “en dus racistisch” – vaak juist ook de kant is die drag-queens toejuicht als symbool van inclusiviteit en die drag-critici als discriminerend bestempelt.

Zwarte Piet vindt deze groep “vanzelfsprekend” discriminatie omdat de ene identitaire groep (witte mensen) zich met veel schmink voordoet als een andere (zwarte mensen) en daarvoor overdreven, kleinerende stereotypes gebruikt. Intenties van de geschminkten maken niet uit. Onschuldige gedachten of niet, cultuur of niet: het is fouter dan fout. Aldus deze groep.

Drag-queens zijn echter een ander verhaal, volgens dezelfde groep. Daar beginnen wat errors te ontstaan in mijn gedachten. Drag-queens zijn immers, zo leerde ik in het debat over de aan kinderen voorlezende Ma’maQueen, overdag vaak gewoon man. Drag heeft volgens "de scène" zelf ook niets te maken met een seksuele identiteit of geaardheid, maar het jezelf uitdossen als extravagante vrouw is gewoon kunst – daarom kunnen zij ook kinderen voorlezen, is de redenering. “Er is niets mis mee, want het is kunst.”

Het cultuur-argument dus, dat de zwarte piet-voorstanders ook geven, maar dat in die discussie als “vanzelfsprekend irrelevant” gezien wordt. Het “gewoon horen bij een bepaalde cultuur” kan immers nooit gelden als valide tegenargument in het toelaten van discriminatie. In dit geval bestaat de discriminatie uit het spelen van een karikatuur en het stereotyperend schminken van jezelf als een ander. “Dus kick out zwarte piet! Zo logisch als wat!”

Maar als dit zo vanzelfsprekend is, wat dan met drag? Ik – dag en nacht mijn hele leven 100 procent vrouw – die mij totaal niet prettig voelt in korte glitterjurkjes of overdreven veel opschmuck en die die invulling van “vrouwelijkheid” als zeer kleinerend ervaart – zie mensen die zwarte piet afkeuren het nu opnemen voor mannen die overdag gewoon als man door het leven gaan, maar die vrouwen en vrouwelijkheid stereotyperen voor hun eigen plezier omdat dat hoort bij hun cultuur. Terwijl vrouwen zich overal ter wereld nog moeten invechten, ook hier in Nederland, wordt onze identiteit niet alleen gebruikt door mannen die even een avondje "culturele" lol willen hebben, maar ook op een pervers kleinerende en seksistische manier.

Ten eerste alleen het woord “queens” al, terwijl ik als vrouw juist prat ga op jezelf kunnen redden en je vooral niet als verwend prinsesje of queen te gedragen door met je ogen naar mannen te knipperen. Daarnaast lees ik over drag-queens die zichzelf Alaska Thunderfuck noemen, A’Whora, Detox Icunt, Foo Foo Lammar, Milk, Vaselina, Scarlet Envy, Pussy Tourette, Vaginal Davis, etc. Ik zie foto’s van hysterisch opgemaakte mannen in de meest hysterische en lellebellerige kleding en die – enkel daardoor – vinden dat zij op dat moment voor vrouw moeten kunnen doorgaan en die in die staat ook op die manier aangesproken eisen te worden. Gewone normale vrouwen in spijkerbroeken en sneakers zie je niet of nauwelijks nagedaan worden. Nee, het zijn hoge hakken, dikke tieten, liters plamuur, gigantische pruiken, glitter and glamour, kitsch van hier tot ginder; het moet allemaal hysterisch. 

Samenvattend zetten zij dus mijn identitaire groep, die zich nog steeds moet invechten, te kakken op een zeer kleinerende en seksistische manier. Voor hun mannelijke vertier en "cultuur" wordt mijn identiteit karikaturaal neergezet en teruggebracht tot een verschrikkelijk denigrerend stereotype, alsof het vrouw-zijn en vrouwelijkheid bestaat uit een soort overdreven hysterische oversekste en oppervlakkige, kitscherige tietendrager zijn. Deze mannen discrimineren – als we dezelfde logica als in het Zwarte Pietendebat volgen – mij als vrouw met de meest perverse en seksistische stereotyperingen, maar IK ben als "gediscrimineerde" fout als ik deze mannen – op het specifieke moment dat zij aan “ovary-facing” doen – niet aanspreek met de pronouns van mijn groep: “zij” of “haar”. Als we dezelfde logica uit woke en het Zwarte Pietendebat volgen; hoeveel meer patriarchaal en discriminerend wil je het dan hebben? Als de gediscrimineerde nota bene de discriminerende moet aanspreken als haar gelijke voor zijn vertier als hij even als vrouw verkleed gaat, terwijl hij de dag daarna gewoon weer als man naar zijn werk kan gaan, met zijn naam kan solliciteren en op basis van zijn geslacht betaald krijgt, terwijl we tegelijkertijd nog vrouwenquota nodig hebben?

Ik weet niet wat ik moet vinden van zwarte piet en blackface. Ik weet niet wat ik moet vinden van drag. Maar wat ik wel weet: het is één pot nat. Als zwarte pieten fout en discriminerend zijn – en dus een slecht voorbeeld voor kinderen – dan zijn drag-queens dat ook en vice versa. 

Verder vind ik dat kinderen voorlezen om het voorlezen van kinderen hoort te gaan. Jezelf en jouw “ovary-facing” promoten leidt alleen maar af en is daarom ongepast. Of het nu met seks te maken heeft of niet.