Inwoners Ter Apel luiden noodklok: ‘Het is geen dorp meer’
De opvang van asielzoekers in Ter Apel zorgt voor blijvende overlast, die volgens de inwoners de voordelen ver overstijgt. Dit blijkt uit een nieuw rapport van onderzoeksbureau Cebeon. Het onderzoek, uitgevoerd in opdracht van de gemeenteraad, geeft een duidelijk beeld van de lasten en lusten van het aanmeldcentrum.
Hoewel de opvang werkgelegenheid en voorzieningen oplevert voor het dorp, worden de negatieve gevolgen door de meerderheid van de inwoners als zwaarder ervaren. Bijna 1100 inwoners namen deel aan een enquête, waarin vooral de overlast en dalende huizenprijzen werden genoemd als grootste problemen.
'Het is geen dorp meer'
Ruim twee derde van de ondervraagden noemde de overlast door asielzoekers het meest negatieve aspect van de opvang. Intimidatie, vervuiling, geluidsoverlast en diefstal zijn veelvoorkomende klachten. Een inwoner vat het samen: "Het asielcomplex heeft weinig goeds gebracht. Het dorpsgevoel is verdwenen, en we moeten onze huizen beveiligen met camera's."
De negatieve gevolgen zijn niet alleen merkbaar voor de inwoners, maar ook voor de lokale economie. Terwijl sommige ondernemers profiteren van de toegenomen bedrijvigheid, ervaren middenstanders vooral extra kosten door de noodzaak van beveiliging.
Naast de overlast zelf, lijden de inwoners ook onder het slechte imago dat Ter Apel door de negatieve publiciteit heeft gekregen. Dit heeft volgens het rapport invloed op de leefbaarheid en de lokale economie. “Ter Apel is constant negatief in het nieuws, wat kopers afschrikt,” verklaart een bewoner.
De aanhoudende problemen hebben zelfs geleid tot psychische en lichamelijke klachten bij de inwoners. Zes op de tien ondervraagden gaf aan door de situatie mentale problemen te ondervinden. De onderzoekers signaleren ook een toename van polarisatie in het dorp, waarbij de negatieve ervaringen het beeld van asielzoekers verder verslechteren.
Ondanks de aanhoudende problemen willen de meeste inwoners niet dat het asielzoekerscomplex volledig verdwijnt. Slechts één op de tien wil dat het complex sluit of een andere bestemming krijgt, zoals een gevangenis. De meerderheid is van mening dat de opvang in Ter Apel moet blijven, maar dan met minder asielzoekers. Ze vinden dat andere delen van Nederland nu een deel van de opvang moeten overnemen.