Waterstof in zwaar weer: kostenexplosie dreigt markt te torpederen

De waterstofeconomie in Nederland staat onder grote druk. Wat ooit werd gezien als de sleutel tot een duurzame industrie, lijkt nu vooral een bodemloze put te worden. Kosten rijzen de pan uit en projecten blijven steken in de startblokken. Klimaatminister Sophie Hermans bracht vlak voor het Kamerreces nog meer slecht nieuws: de aanleg van het nationale waterstofnet wordt ruim twee keer zo duur als gepland. De vraag rijst of Nederland zich niet verkeken heeft op waterstof als energiedrager van de toekomst.
Waterstof wordt steeds vaker genoemd als een veelbelovende, klimaatneutrale energiebron voor in de toekomst. Het idee achter de waterstofeconomie was simpel: industrieën overstappen van fossiele brandstoffen naar duurzame waterstof, grotendeels geproduceerd met wind- en zonne-energie. Maar de praktijk blijkt weerbarstig. De aanleg van het nationale waterstofnet zou oorspronkelijk 1,5 miljard euro kosten, maar dat bedrag is inmiddels opgelopen tot 3,8 miljard euro.
Deze stijging vergroot de onzekerheid in een sector die toch al op wankele benen staat. Groene waterstofproductie is duur, en met de stijgende kosten van infrastructuur groeit de twijfel bij bedrijven om over te stappen. De verwachting was dat de waterstofmarkt vanaf 2031 op eigen benen zou staan. Maar die ambitie lijkt nu onhaalbaar, aangezien de productie en vraag ver achterblijven op de oorspronkelijke prognoses.
Ook VN-klimaatadviseur Roland Kuypers toont zich sceptisch. Volgens hem is er bij deze energiebron grote kans op lekkages. En dit is niet zonder golven: waterstof is een 'zwaar indirect broeikasgas, vele malen sterker dan CO2', aldus de VN-topman.
Hynetwork slaat alarm
De Gasunie-dochter Hynetwork, verantwoordelijk voor de aanleg van het waterstofnet, luidt de noodklok. Zij waarschuwen voor een "significante stijging van het transporttarief" na 2030, meldt NU.nl. Dat komt doordat toezichthouder ACM de tarieven dan vaststelt op basis van de werkelijke kosten. En die kosten moeten worden opgevangen door een handjevol bedrijven, aangezien het aantal gebruikers van het net voorlopig laag blijft.
Hynetwork roept de overheid op om extra geld vrij te maken om het waterstofnet betaalbaar te houden. Maar klimaatminister Sophie Hermans reageert terughoudend. Eerst wil ze in gesprek met Gasunie over de stijgende kosten. En dat terwijl haar agenda al wordt gedomineerd door moeilijke onderhandelingen over nieuw klimaatbeleid.
Duurzame waterstofproductie blijft peperduur
Naast de kosten van het waterstofnet zelf zijn er andere problemen die de ontwikkeling van de sector tegenwerken. Onderzoek van TNO toont aan dat de productie van groene waterstof naar verwachting bijna 14 euro per kilo gaat kosten. Ter vergelijking: waterstof geproduceerd met aardgas – zogenaamde ‘grijze’ waterstof – is vele malen goedkoper.
Onderzoekers René Peters en Marcel Weeda van TNO stellen dat de kosten van het waterstofnet slechts een klein deel uitmaken van het totaalplaatje, meldt NU.nl. De grote boosdoeners zijn de torenhoge investeringskosten van waterstoffabrieken en de hoge elektriciteitsprijzen. Vooral dat laatste weegt zwaar. De onderzoekers stellen voor om groene waterstoffabrieken een gratis aansluiting op het elektriciteitsnet te geven, zoals in Duitsland al gebeurt. Dit zou de kostprijs van waterstof met 2 euro per kilo kunnen verlagen.
Ook toezichthouder ACM ziet mogelijkheden om de sector tegemoet te komen, meldt NU.nl. De waakhond stelt voor om pas vanaf 2033 transporttarieven voor waterstof vast te stellen, zodat bedrijven langer kunnen profiteren van lage aansluitkosten.
Moet de overheid bijspringen?
De komende maanden zal het kabinet een knoop moeten doorhakken. Extra subsidie voor de sector zou de hoge kosten deels kunnen opvangen, maar stuit op weerstand van coalitiepartijen PVV en BBB, die kritisch staan tegenover verdere klimaatuitgaven.
Het kabinet heeft een keuze: het waterstofproject afbouwen en de markt laten instorten, of extra miljarden vrijmaken in de hoop dat de prijzen uiteindelijk dalen. De tijd dringt, want als er niet snel duidelijkheid komt, dreigt de Nederlandse waterstofeconomie nog voor de puberteit te verzuipen.