Pieter Omtzigt – het einde van een zorgvuldig geconstrueerde mythe
Op Twitter nam hij met meer dan een miljoen views theatraal afscheid van zijn discipelen. Pieter Omtzigt. De man die zichzelf jarenlang presenteerde als de eenzame strijder tegen onrecht, de Haagse Messias, die in talkshows en Kamerdebatten week na week het beeld cultiveerde van de lijdende held, gaf het volk nog één keer wat zij verlangden: in al zijn ‘bescheidenheid’ een opsomming van al zijn prestaties. Zijn meer dan vierhonderd wetsvoorstellen en alle dossiers waarin hij het verschil zou hebben gemaakt. Maar achter de huilbuien, de tranentrekkende burn-outs en het opgeklopte imago van “het enige Kamerlid die het voor de burger opnam”, gaat een harde politieke realiteit schuil: een man die zijn handen allerminst schoonhield, niet vies was van politieke spelletjes, en een spoor van verdeeldheid en vernieling achterlaat. Een erfenis van halve waarheden, verdeel-en-heers, en politieke destructie.
Lees ook
'Rutte-V, hij is herrezen'
De eerste keer dat ik Pieter Omtzigt op het Binnenhof tegenkwam was een zeer aangename ervaring. Tegen het bevel van de Afdeling Voorlichting van de VVD in had ik met de heren Couzy en Van Dun van het Parool gepraat over het verhuren van woningen in Amsterdam. Woningdelen was door SP-wethouder Laurens Ivens zonder overgangsregeling vergunningsplichtig gemaakt en de eerste integriteitsaffaire was een feit. Het Parool kopte: ‘VVD-Kamerlid over de schreef met verhuur panden’ en de VVD-fractie stond onmiddellijk klaar met de politieke guillotine en startte een groot integriteitsonderzoek. Want, zoals Willibrord van Beek mij uiteindelijk toebeet, ‘integriteit gaat verder dan wetten en regels!’
