Neem nu afgelopen weekend: ineens dook er 'remigratie'-spandoek op bij Groningen-supporters. En het is niet voor het eerst dat tijdens een wedstrijd expliciet anti-migratiejargon te horen is. Anti-azc-leuzen zijn al veelvuldig voorbij gekomen tijdens de wedstrijden - om nog maar niet te praten over het feit dat voetbalsupporters steeds vaker opduiken bij migratiekritische protesten.

FC Groningen fans with a “Remigration” banner today. 🇳🇱 pic.twitter.com/cQ0kkTAX5k

— 𝐂𝐚𝐬𝐮𝐚𝐥 𝐔𝐥𝐭𝐫𝐚 𝐎𝐟𝐟𝐢𝐜𝐢𝐚𝐥 (@thecasualultra) October 19, 2025

Opvallend is dat deze verrechtsing niet vanzelfsprekend is. In andere landen ging het namelijk ook de andere kant op. In Duitsland ontstond een decennium geleden juist een linkse hooligancultuur. Groepen als St. Pauli Ultras en Roter Stern Leipzig koppelen hun voetbalidentiteit aan antifascistische politiek. Ze dragen spandoeken met leuzen als “Kein Fußball den Faschisten” (Geen voetbal voor de fascisten) en knokken – letterlijk – tegen extreemrechtse hooligans.

In Berlijn en Hamburg opereren zogeheten “Antifa-Hools”, kleine maar goed georganiseerde groepen die de strijd met neonazi’s niet schuwen. De Duitse krant Der Spiegel schreef in 2020 over deze opmerkelijke verschuiving: “In het Duitse stadiongevecht is links terug van weggeweest. Waar neonazi’s jarenlang domineerden, organiseren jongeren zich nu in antiracistische hooliganbrigades."

Ook in Polen en Italië zijn er lokale varianten van linkse ultras, vaak verbonden aan vakbonden, antifascistische organisaties of migrantenrechtenbewegingen. Nederland lijkt dus een opvallende uitzondering te zijn: grote delen van harde kern van voetbalclubs verrechtsen in rap tempo.