Frankrijk en Italië botsen frontaal over immigranten: nieuwe scheuring in Europa?
Parijs is woedend uitgevallen tegen de rechtse regering in Rome, en dreigt de ambassadeur uit Rome terug te trekken. Italië dreigt op haar beurt een bom te leggen onder het EU-immigratiepact. Maar Italië komt ook met een voorstel.
“Italië onmenselijk en onprofessioneel”
Italië ligt in de clinch met Frankrijk over het Italiaanse weigeren van vluchtelingenschepen. “Onmenselijk en onprofessioneel” zegt Parijs, en vraagt de EU om Italië op de vingers te tikken. De regering in Rome reageert echter verontwaardigd: “We hebben dit jaar al 90 duizend vluchtelingen opgenomen, laat andere landen ook eens wat doen!”.
Meloni beloofde deze zomer al in aanloop naar de verkiezingen van eind september dat ze de grenzen van Italië wilde beschermen tegen illegale immigranten en om Italië zo Italiaans mogelijk te houden. Nu ze premier is van het land, lost ze die belofte in.
Ocean Viking door naar Frankrijk
Het strengere Italiaanse toegangsbeleid is direct merkbaar in de havens van het Zuid-Europese land. De afgelopen weken wilden diverse schepen Italië binnenvaren. Na lang aandringen lukte dit twee schepen. Maar een derde schip, van reddingsorganisatie SOS Mediteranée, werd gesommeerd maar naar Frankrijk te varen. De Fransen waren boos, maar toch stonden ze “bij hoge uitzondering” toe dat de Ocean Viking met 230 immigranten van Catania op Sicilië zou doorvaren naar het Zuid-Franse Toulon. Dit was onder Frans protest.
Tweespalt in Europa
In het conflict met Oekraïne koos de nieuwe Italiaanse premier Meloni nog onomwonden voor de lijn van de Europese Unie. Maar nu lijkt er toch een scheuring te komen tussen Brussel en Rome. Ten aanzien van de vluchtelingen kiest Meloni voor de harde lijn, net als eerder Polen, Hongarije, Tjechië en Slowakije al deden.
“Als het zo doorgaat, glijden we af naar de Visegrád-landen,” vreest Giuseppe Provenzano, partijbons van Partito Democratio (PD). Dit is de grootste linkse oppositie-partij in Italië.
De boosheid van Frankrijk lijkt de positie van Meloni in eigen land echter niet te verzwakken. Integendeel zelfs. “We moeten nu niet achter de Fransen aanhollen om Meloni te willen verzwakken,” schrijft oppositie-lid Carlo Calenda op Twitter. “Frankrijk moet wat betreft immigratie niemand de les lezen, laat staan proberen heel Europa tegen ons op te zetten!”
Niet de eerste keer
In 2018 en 2019 steunde de toenmalige Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken, Luigi di Maio, openlijk de Franse protestbeweging gele hesjes. Dit viel destijds slecht in Parijs. Di Maio beschuldigde Macron ervan in Afrika armoede te veroorzaken. Ook hekelde minister Salvini destijds de Franse politiek in Libië, waar de meeste bootvluchtelingen vandaan komen.
Deze ruzies leken geblust, maar nu Salvini weer in de Italiaanse regering zit en een streng migratiebeleid hanteert, laait de ruzie tussen de twee buurlanden weer op.
Op tellen passen
Premier Meloni dreigt met een veto in de Europese Raad als daar gestemd gaat worden over een nieuw immigatie- en asielpact. Maar ze moet wel op haar tellen passen, want Frankrijk is een belangrijke bondgenoot in de EU. De twee landen denken over veel onderwerpen hetzelfde.
Maar ook president Macron moet voorzichtig manouvreren. Met een derde van het parlement in handen van extreemrechts heeft de Franse president beperkte speelruimte. Als Macron teveel NGO-schepen binnenlaat, belandt hij in het vizier van de rechtse leiders Marine Le Pen en Jordan Bardella. Als Macron gaat onderhandelen met Meloni, zal uiterst links hem aanvallen onder leiding van Jean-Luc Mélenchon. De ruzie die zich nu afspeelt kan een manier zijn van Frankrijk om beide kampen tevreden te houden, en dus puur om binnenlandse politiek gaan.
Europese grenswacht
Meloni reageerde vanavond in een persconferentie: “Wie zegt dat Italië de enige aankomst in Europa moet zijn voor bootvluchtelingen? Waar staat dat?” Ze vervolgt: “Frankrijk zegt dat wij onverantwoordelijk zijn. Wat een onzin! De dag dat Frankrijk die 230 bootvluchtelingen van ons overnam, hebben wij er nog eens 600 binnengelaten.”
Meloni stelt voor: “We moeten de buitengrenzen van de EU samen verdedigen! Dit vraagt echt om een gezamenlijke aanpak. Aanmeldcentra openen in Noord-Afrika, en Afrika steunen zichzelf te ontwikkelen met ontwikkelingshulp. Zoals we een deal hadden met Turkije, waar ook Italië flink aan heeft bijgedragen, laten we nu ook een Europese oplossing vinden in dit conflict met landen in Afrika.”
Meloni kiest volgens analisten hier voor een middenweg. Ze houdt weliswaar voet bij stuk in het weren van bootvluchtelingen, maar kiest toch voor Europese samenwerking en het zoeken van oplossingen met andere landen in de EU. En wint zo op twee fronten: binnenlands houdt ze haar kiezers tevreden, en buitenlands zoekt ze de verbinding: “We hebben genoeg geruziet. De oplossing is dat de EU haar grenzen gaat bewaken.” Met Meloni in Italië zou de EU wel eens een nieuwe koers kunnen gaan varen.