Eerdmans begint over de recente VPRO-serie Breuklijnen van documentairemaker Sinan Can. Een jaar lang bezocht Can diverse probleemwijken in de hoofdsteden van Zweden, Frankrijk, België en Engeland.

De beelden waren ontluisterend, stelt Eerdmans. Hij vat samen: "Can zag daar wijken vol verloedering, werkloosheid, criminaliteit, noemt u maar op. Hij zag ghettovorming, in feite opgegeven wijken en opgegeven bewoners en parallelle samenlevingen."

Hij geeft als concrete voorbeelden: "In Zweden was er bijvoorbeeld een wijk waar alleen maar Somalische mensen woonden; die werd dan 'Klein Mogadishu' genoemd. Dat zijn wijken waarin, volgens deze documentairemaker, het recht van de sterkste geldt en waar religie heel vaak ook instapt. In Tower Hamlets in Londen bijvoorbeeld was sprake van het ontstaan van shariarechtbanken en restaurants waar alleen mannen mogen komen. Er waren weinig lichtpuntjes in die documentaire."

Breuklijnen is volgens Eerdmans een waarschuwing voor Nederland. Hij zegt: "Dan denk je: als dat zich in die landen voltrekt, dan is Nederland het volgende. Misschien ís het hier al het geval. Kijk naar delen van Den Haag of Rotterdam: wijken die totaal vermeden worden door de blanke elites, zeg ik, en bijna alleen bewoond worden door migranten, woonachtig bij elkaar in kleine huizen." 

Eerdmans zag één gelijkenis tussen alle probleemwijken die Can bezocht: een totale afwezigheid van overheidsinvloed. Hij vindt dat de overheid actief moet ingrijpen in probleemwijken, om daar de orde te handhaven.