Bergman vertelt bij De Kanttekening dat ze zich altijd anders heeft gevoeld vanwege haar afkomst. Ze voelde zich een buitenstaander vanwege haar familie vol politieke uitersten: nazi, communist, adel, hippies.

Hierdoor is ze empathischer geworden, vertelt ze bij De Kanttekening. Hoewel ze afstamt van Engelse adel vindt ze dat ze minder 'klasse-privileges' heeft. Ook houdt ze zich veel bezig met het bestrijden van antisemitisme. Dit is met name zo sinds de coronacrisis: 'Ik zag voor mijn ogen hoe mensen kunnen vallen voor antisemitische complot- en zondeboktheorieën - net zoals mijn grootvader daar negentig jaar geleden voor viel.'

Bergman vertelt dat ze geprobeerd heeft 'compassie te hebben' voor haar opa. Desondanks blijft ze moeite hebben met zijn daden.

In 2018 stond Bergman op de BIJ1-kandidatenlijst bij de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen. Ze vond het 'tijd voor een nieuw geluid'. Als documentairemaker heeft Bergman al films gemaakt over Zwarte Piet, sletvrees, mannelijkheid en complottheorieën.

Vorig jaar deed een oud-voorzitter van BIJ1, Jürgen Olivieira, nog een boekje open over de interne strubbelingen bij BIJ1. Zo stelde hij bij De Kanttekening dat 'veel BIJ1-leden zich niet bewust zijn van hun eigen witte privilege'.