Moslims verlaten judoschool om sportieve groet: 'Islam is een manier van leven'
Een judoclub in het Zweedse Kristinehamn ligt onder vuur na een conflict over de traditionele judogroet. Zes moslimleden hebben de club verlaten omdat ze weigeren zich te houden aan de ouderwetse buiging, een gebruik dat diepgeworteld is in de judosport. "We kunnen ons niet aanpassen", luidt de redenering.
Bij de judoclub in Kristinehamn introduceerden de trainers recentelijk de traditionele Japanse begroeting. Hierbij buigen deelnemers naar elkaar als teken van respect, een ritueel dat al generaties lang in de judosport wordt uitgevoerd. Voor de moslimleden van de club gaat dit echter te ver. Zij geven aan dat de buiging lijkt op islamitische gebedsbewegingen en daarom onverenigbaar is met hun geloofsovertuiging.
Ali Alolabe, een van de vertrekkende leden, voelt zich 'gedwongen' om te stoppen. “Islam is een manier van leven. Wij kunnen ons niet aanpassen aan regels die botsen met onze religieuze overtuigingen,” vertelt hij bij de Zweedse krant NKP. Volgens Alolabe was het voorheen toegestaan om elkaar staand te begroeten, en hij begrijpt niet waarom de club nu aandringt op de traditionele buiging.
Judoclub houdt vast aan traditie
Trainer Patrik Gardsiö, al 50 jaar actief in de sport, zegt dat de club trouw wil blijven aan de oorsprong van judo. Volgens hem heeft de begroeting niets met religie te maken, maar is het een sportieve traditie. “We streven naar gelijkheid in judo. Jongens en meisjes trainen samen, en religie mag hier geen rol spelen. Judo is een Japanse sport met eeuwenoude tradities, en daar hoort deze begroeting bij,” zegt Gardsiö bij de krant Kvartal.
Hij benadrukt dat de judoclub volledig religieneutraal wil blijven en vindt het onredelijk om uitzonderingen te maken. “Het is nooit ons doel geweest om iemand uit te sluiten, maar gelijkheid betekent dat iedereen zich aan dezelfde regels houdt.”
Moslimleden voelen zich buitengesloten
Voor de zes moslimleden voelt de situatie anders. De leden klagen over het gebrek aan begrip en voelen zich buitengesloten. Ze benadrukken dat hun religieuze overtuigingen niet zomaar aan de kant kunnen worden geschoven.
“We hebben drie jaar samen gelachen, en nu is dat voorbij,” aldus een van hen. Ze bekritiseren de trainers omdat er geen compromis werd gezocht. “We vroegen alleen om een aanpassing, maar dat werd geweigerd,” vertelt Alolabe.