Hoe Jesse Klaver de kantjes ervan afloopt
Ik ben er maar even voor gaan zitten, het essay van Jesse Klaver, want mijn gedachtegang was ongeveer de volgende: maandenlang is Jesse onzichtbaar geweest en heeft hij kennelijk ijverig gewerkt aan oplossingen om Nederland socialer te maken, werken moet weer lonen, de wooncrisis moet opgelost worden, etc.
Nu gaven de eerste twee paragrafen, waar je de lezer moet zien te boeien, mij weinig hoop, het was wat ordinair name-calling van mensen die sec gezien geen bijdrage hebben geleverd, of gaan leveren, aan de Nederlandse samenleving. Waar ik Jesse wel gelijk in moet geven is dat er in de afgelopen 10-jaar weinig is veranderd sociaal-economisch gezien. Onder de bezielende leiding van de premier die inmiddels nergens meer actieve herinneringen aan heeft, Mark Rutte, zijn die sociaal-economische problemen alleen maar groter geworden.