Waarom kritiek op de NOS juist broodnodig is

Het bevragen en controleren van de politieke macht behoort tot de kerntaken van de pers. Journalisten volgen besluitvorming, debatten, wetgeving en de uitvoering daarvan, en houden daarbij ook het functioneren van individuele bewindspersonen nauwlettend in de gaten. Daardoor wordt de pers vaak aangeduid als de ‘vierde macht’: een essentiële tegenkracht die misstanden zichtbaar maakt en het democratisch proces ondersteunt.
Maar wat gebeurt er wanneer de pers zelf te veel macht naar zich toetrekt? Wanneer er onvoldoende diversiteit is in perspectieven, zowel in ideologische overtuigingen als in de manier waarop beleid wordt beoordeeld? Als een groot deel van de berichtgeving vanuit één dominante invalshoek wordt gemaakt — onder andere door een sterke concentratie van mediabedrijven — komt dan niet óók de controlefunctie van de pers in het gedrang?

















































