Stichting Artsen Collectief: 'Nederland schond code van Neurenberg in coronatijd'
Stichting Artsen Collectief concludeert uit een onderzoek van Cees van den Boos dat de Code van Neurenberg, bindende medische regels die na de wrede medische experimenten van de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog werden opgesteld, zijn geschonden door de Nederlandse overheid.
Heeft de Nederlandse overheid de Code van Neurenberg geschonden?
Stichting Artsen Collectief (SAC) is naar eigen zeggen een 'onafhankelijke non-profitorganisatie van artsen en medisch professionals die zich met hart en ziel inzetten voor de gezondheidszorg in Nederland.' SAC baseert haar conclusies op gegevens die Cees van den Bos heeft verkregen via de Wet open overheid (Woo).
Volgens het onderzoek van Van den Bos heeft de Nederlandse overheid tijdens de coronaperiode gehandeld in strijd met de Code van Neurenberg. Deze code stelt dat medische behandelingen voor burgers transparant moeten zijn: 'Bij het informeren van de patiënt over de medische behandeling mag volgens de Code van Neurenberg geen sprake zijn van fraude, bedrog of overdrijving.'
Van den Bos stelt dat dit in de coronatijd niet gebeurde: 'Fraude en bedrog (met betrekking tot de coronamaatregelen, red.) zijn onderwerpen die momenteel nog ter discussie staan binnen het maatschappelijke debat. Deze maatregelen werden veelal als consequentie van een lage vaccinatiegraad ingevoerd, terwijl in veel gevallen de wetenschappelijke onderbouwing daarvoor ontbrak. Bovendien had men teams van gedragswetenschappers ingezet om de keuzes van de burger te beïnvloeden.'
Van den Bos concludeert ook dat er sprake was van overdrijving door de overheid: 'Van overdrijving kan gesteld worden dat hier ook sprake van is geweest. Uit een mailwisseling binnen VWS blijkt dat premier Rutte en burgemeester Halsema na overleg hadden gevraagd om “meer verschrikkelijke voorbeelden”. De verschrikkelijke voorbeelden zouden centraal verzameld worden door de NCTV (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid) zodat men deze voor de communicatie “achter de hand had".'
Daarnaast beweert Van den Bos dat er zelfs sprake was van bedrog: 'Het nemen van de injecties om anderen te beschermen, zou wel onder bedrog of overdrijving kunnen worden beschouwd, aangezien men binnen het RIVM en het ministerie van VWS wist dat de vaccins de transmissie van het virus niet stopten. Bovendien bleken meerdere uitspraken van minister Hugo de Jonge over vaccinatieplicht in de categorie bedrog of overdrijving te vallen. De gezondheidsminister zal zich, gezien zijn zorgvuldige woordkeuze, bewust zijn geweest van de Code van Neurenberg.'
Tot slot stelt het onderzoek dat er sprake was van dwang, wat indruist tegen de vrije keuze die volgens de Code van Neurenberg essentieel is: 'De Neurenberg Code schrijft ook voor dat er sprake moet zijn van een vrije keuze, zonder andere (verborgen) vormen van beperking of dwang. In het eerder verschenen artikel ‘Grondrechten onder voorwaarden: Vaccinatiedrang en de QR-pas’ wordt beschreven hoe de Nederlandse beleidsmakers de vrije keuze beïnvloedden door vaccinatiedrang. Burgers die de prikken accepteerden, werden geprivilegieerd doordat zij meer vrijheden kregen dan burgers die de injecties aan zich voorbij lieten gaan. Dit ging gepaard met grote mediacampagnes en het verketteren van mensen die kritiek uitten op sociale media. Er is dus sprake geweest van keuzebeperking en indirecte dwang (drang).'