Choenni plaatst de kiem van het onafhankelijkheidsproces niet in Paramaribo, maar in Den Haag. Begin jaren zeventig waaide een sterke dekolonisatiegolf door de Nederlandse politiek. Het kabinet-Den Uyl wilde af van koloniale relaties, de PvdA had onafhankelijkheid opgenomen in het verkiezingsprogramma en binnen progressieve kringen gold decolonisatie als morele plicht. “Links-Nederland wilde niet het imago hebben van een koloniale macht,” zegt hij. “En de PvdA had in zijn verkiezingsprogramma gezegd dat Suriname onafhankelijk moest worden.”