Dat cancelculture niet altijd werkt, betekent niet dat het niet bestaat

Johan Derksen, Lil Kleine, Donald Trump, Zwarte Piet, Raisa Blommestijn, Eminem, Tom MacDonald, Sneeuwwitje en musea. Wat al deze mensen, de karikatuur, het sprookje en de kunsthuizen gemeen hebben, is dat ze allemaal enorm bekend zijn, landelijk en/of wereldwijd. Maar, daarnaast hebben ze nog een ding gemeen: ze waren allemaal het slachtoffer van cancelculture. "Maar cancelculture bestaat niet". Nou, is dat wel zo?
Lees ook
Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht
Het meest recente voorbeeld: Johan Derksen die door een verhaal uit zijn verleden, wat hij op tafel gooide in Vandaag Inside (VI), gecanceld werd, is denk ik het beste voorbeeld om deze column mee te beginnen. De dag nadat Derksen zijn omstreden verhaal op tafel gooide, om zich kwetsbaar op te stellen en een vergelijking te maken met de jaren '70 en nu (wat je er ook van vindt), ontstond er veel ophef over in de mediawereld. Op zich terecht, vooral in de tijdsgeest van nu. Als het verhaal zou kloppen, zou het gedrag ook absoluut walgelijk en verwerpelijk zijn. Maar goed, terug naar de moraal van het verhaal.