Journaliste Hannah Barnes heeft het boek Time to Think geschreven over het wanbeleid bij de enige genderkliniek in Engeland. Tavistock gaf puberteitsremmers aan tienjarigen en hield de effecten van puberteitsremmers nauwelijks bij, vertelt Barnes bij Trouw. En uit het beetje onderzoek dat wél was gedaan, bleek dat lang niet alle jongeren baat hadden aan de puberteitsremmers.
Tegen alle wetenschappelijke adviezen in besloot Tavistock de minimumleeftijd voor puberteitsblokkers te schrappen. Andere criteria, zoals dat jongeren al hun hele leven genderdysforie moesten ervaren, werden in de wind geslagen. Dit leidde tot een enorme toestroom aan jonge kinderen die de zware medicijnen wilden gaan slikken, vertelt Barnes.
Op deze manier werden de puberteitsremmers ook steeds vaker gegeven aan jonge meiden bij wie het maar zeer de vraag was of ze werkelijk genderdysforie hadden. "Vaak hadden die ook andere problemen: eetstoornissen, depressie, angstaanvallen of zelfmutilatie. En meestal was hun genderongerijmdheid pas opgekomen na de start van hun puberteit," aldus Barnes bij Trouw.
In 2021 schreef een Britse zorgwaakhond een vernietigend rapport over het functioneren van Tavistock. De genderkliniek handelde kwalijk door medicijnen met permanente gevolgen te geven aan uiterst kwetsbare jongeren, luidde de conclusie. Tavistock heeft dit rapport niet overleefd; later dit jaar zullen de deuren voorgoed worden gesloten.
Recent sprak NieuwRechts met Renske Verheul van Voorzij over de Nederlandse genderbehandeling Dutch Approach. Er is een groeiende kritiek op dit vooruitstrevende traject, omdat de groep spijtoptanten steeds meer van zich laat horen. "Deze kinderen zullen nooit een normaal seksueel leven hebben," vertelt Verheul bij NieuwRechts. "Ze zullen een verminkt lichaam hebben."