"Ze komen er vanzelf een keer uit," aldus Faber voorafgaand aan de ministerraad. Volgens haar is dit geen harde uitspraak, maar een simpele constatering. "Niemand staat boven de wet, ook niet in een kerk."

Het gezin Babayants, bestaande uit twee ouders en vier kinderen (van 3 tot 20 jaar oud), verblijft al ruim een decennium in Nederland. Twee van de kinderen zijn hier geboren. De familie probeerde jarenlang een verblijfsvergunning te verkrijgen, maar zonder succes. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) bepaalde vorig jaar dat het gezin niet in Nederland mag blijven. Volgens de IND is Oezbekistan veilig genoeg voor terugkeer. Daarmee zijn alle juridische opties voor asiel uitgeput en moet het gezin het land verlaten.

Om uitzetting te voorkomen, is de familie ondergedoken in een kerk in Kampen. Ze maken gebruik van kerkasiel, een methode waarbij asielzoekers bescherming zoeken in een kerkgebouw, omdat de overheid geen kerkdiensten mag verstoren. Zolang de dienst formeel voortduurt, kan de politie niet ingrijpen. Kerkasiel is een strategie die vaker is ingezet door uitgeprocedeerde asielzoekers. In 2018 bleef een Armeens gezin maandenlang in een kerk in Den Haag om uitzetting te voorkomen, wat destijds leidde tot een politieke rel en uiteindelijk een generaal pardon voor honderden asielzoekers die langer dan vijf jaar in Nederland verbleven.

Minister Faber blijft vasthouden aan de uitzetting van het gezin en wil geen uitzonderingen maken. "De wet geldt voor iedereen," zo stelt ze. Het kabinet wil streng blijven optreden tegen uitgeprocedeerde asielzoekers, om te voorkomen dat lange procedures en kerkasiel een terugkeerbeleid ondermijnen.