De technocratische illusie: waarom burgers afhaken
In zijn column legt Sebas Lammers uit hoe de Nederlandse overheid haar voeling met de samenleving is kwijtgeraakt door een technocratische bestuurscultuur. Volgens hem wordt beleid steeds meer bepaald door managers, modellen en experts, waardoor politiek verwordt tot een technisch proces zonder waarden of visie. Lammers ziet deze ontwikkeling terug in crises als stikstof, asiel en wonen, waar abstracte modellen belangrijker zijn geworden dan menselijke maat en gemeenschapszin. Hij betoogt dat de overheid alleen haar betrouwbaarheid kan herstellen als politiek weer wordt gedreven door waarden in plaats van technocratie.
De overheid worstelt al enkele jaren met haar betrouwbaarheid. Momenteel heeft slechts vier procent van de Nederlanders vertrouwen in de politiek. Dit komt onder andere doordat Nederland kampt met veel grote problemen en op sommige dossiers muurvast zit. Denk hierbij aan de asielproblematiek, de ‘stikstofcrisis’ en het enorme huizentekort. Het kabinet-Schoof wist hierop geen gezamenlijke koers te bewerkstelligen, waardoor we op 29 oktober opnieuw naar de stembus gaan. Echter ligt de oorzaak van deze problemen dieper dan individuele beleidsfouten of kabinetscrises. Die wortelt in een bestuurscultuur die wordt gedomineerd door technocratische overwegingen. Juist deze technocratische bestuurscultuur is mede debet aan de grote problematiek waarmee Nederland nu kampt.
